قاموس سترونغ

يشوع الفصل : 16

16 - 1 : وَخَرَجَتِ الْقُرْعَةُ لِبَنِي يُوسُفَ مِنْ أُرْدُنِّ أَرِيحَا إِلَى مَاءِ أَرِيحَا نَحْوَ الشُّرُوقِ إِلَى الْبَرِّيَّةِ الصَّاعِدَةِ مِنْ أَرِيحَا فِي جَبَلِ بَيْتِ إِيلَ.

וַיֵּצֵ֨א הַגֹּורָ֜ל לִבְנֵ֤י יֹוסֵף֙ מִיַּרְדֵּ֣ן יְרִיחֹ֔ו לְמֵ֥י יְרִיחֹ֖ו מִזְרָ֑חָה הַמִּדְבָּ֗ר עֹלֶ֧ה מִירִיחֹ֛ו בָּהָ֖ר בֵּֽית־אֵֽל׃

16 - 2 : وَخَرَجَتْ مِنْ بَيْتِ إِيلَ إِلَى لُوزَ وَعَبَرَتْ إِلَى تُخُمِ الأَرَكِيِّينَ إِلَى عَطَارُوتَ,

וְיָצָ֥א מִבֵּֽית־אֵ֖ל ל֑וּזָה וְעָבַ֛ר אֶל־גְּב֥וּל הָאַרְכִּ֖י עֲטָרֹֽות׃

16 - 3 : وَنَزَلَتْ غَرْباً إِلَى تُخُمِ الْيَفْلَطِيِّينَ إِلَى تُخُمِ بَيْتِ حُورُونَ السُّفْلَى وَإِلَى جَازَرَ, وَكَانَتْ مَخَارِجُهَا عَُِنْدَ الْبَحْرِ.

וְיָֽרַד־יָ֜מָּה אֶל־גְּב֣וּל הַיַּפְלֵטִ֗י עַ֣ד גְּב֧וּל בֵּית־חֹורֹ֛ן תַּחְתֹּ֖ון וְעַד־גָּ֑זֶר וְהָי֥וּ <font color="brown">תֹצְאֹתֹו</font> <font color="blue">תֹצְאֹתָ֖יו</font> יָֽמָּה׃

16 - 4 : فَمَلَكَ ابْنَا يُوسُفَ مَنَسَّى وَأَفْرَايِمُ.

וַיִּנְחֲל֥וּ בְנֵי־יֹוסֵ֖ף מְנַשֶּׁ֥ה וְאֶפְרָֽיִם׃

16 - 5 : وَكَانَ تُخُمُ بَنِي أَفْرَايِمَ حَسَبَ عَشَائِرِهِمْ. وَكَانَ تُخُمُ نَصِيبِهِمْ شَرْقاً: عَطَارُوتَ أَدَّارَ إِلَى بَيْتِ حُورُونَ الْعُلْيَا.

וַיְהִ֛י גְּב֥וּל בְּנֵֽי־אֶפְרַ֖יִם לְמִשְׁפְּחֹתָ֑ם וַיְהִ֞י גְּב֤וּל נַחֲלָתָם֙ מִזְרָ֔חָה עַטְרֹ֣ות אַדָּ֔ר עַד־בֵּ֥ית חֹורֹ֖ן עֶלְיֹֽון׃

16 - 6 : وَخَرَجَ التُّخُمُ نَحْوَ الْبَحْرِ إِلَى الْمَكْمَتَةِ شِمَالاً, وَدَارَ التُّخُمُ شَرْقاً إِلَى تَآنَةِ شِيلُوهَ وَعَبَرَهَا شَرْقِيَّ يَنُوحَةَ.

וְיָצָ֨א הַגְּב֜וּל הַיָּ֗מָּה הַֽמִּכְמְתָת֙ מִצָּפֹ֔ון וְנָסַ֧ב הַגְּב֛וּל מִזְרָ֖חָה תַּאֲנַ֣ת שִׁלֹ֑ה וְעָבַ֣ר אֹותֹ֔ו מִמִּזְרַ֖ח יָנֹֽוחָה׃

16 - 7 : وَنَزَلَ مِنْ يَنُوحَةَ إِلَى عَطَارُوتَ وَنَعَرَاتَِ وَوَصَلَ إِلَى أَرِيحَا وَخَرَجَ إِلَى الأُرْدُنِّ.

וְיָרַ֥ד מִיָּנֹ֖וחָה עֲטָרֹ֣ות וְנַעֲרָ֑תָה וּפָגַע֙ בִּֽירִיחֹ֔ו וְיָצָ֖א הַיַּרְדֵּֽן׃

16 - 8 : وَجَازَ التُّخُمُ مِنْ تَفُّوحَ غَرْباً إِلَى وَادِي قَانَةَ, وَكَانَتْ مَخَارِجُهُ عَُِنْدَ الْبَحْرِ.

מִתַּפּ֜וּחַ יֵלֵ֨ךְ הַגְּב֥וּל יָ֙מָּה֙ נַ֣חַל קָנָ֔ה וְהָי֥וּ תֹצְאֹתָ֖יו הַיָּ֑מָּה זֹ֗את נַחֲלַ֛ת מַטֵּ֥ה בְנֵי־אֶפְרַ֖יִם לְמִשְׁפְּחֹתָֽם׃

16 - 9 : هَذَا هُوَ نَصِيبُ سِبْطِ بَنِي أَفْرَايِمَ حَسَبَ عَشَائِرِهِمْ مَعَ الْمُدُنِ الْمُفْرَزَةِ لِبَنِي أَفْرَايِمَ فِي وَسَطِ نَصِيبِ بَنِي مَنَسَّى. جَمِيعُ الْمُدُنِ وَضِيَاعِهَا.

וְהֶעָרִ֗ים הַמִּבְדָּלֹות֙ לִבְנֵ֣י אֶפְרַ֔יִם בְּתֹ֖וךְ נַחֲלַ֣ת בְּנֵֽי־מְנַשֶּׁ֑ה כָּֽל־הֶעָרִ֖ים וְחַצְרֵיהֶֽן׃

16 - 10 : فَلَمْ يَطْرُدُوا الْكَنْعَانِيِّينَ السَّاكِنِينَ فِي جَازَرَ. فَسَكَنَ الْكَنْعَانِيُّونَ فِي وَسَطِ أَفْرَايِمَ إِلَى هَذَا الْيَوْمِ, وَكَانُوا عَبِيداً تَحْتَ الْجِزْيَةِ.

וְלֹ֣א הֹורִ֔ישׁוּ אֶת־הַֽכְּנַעֲנִ֖י הַיֹּושֵׁ֣ב בְּגָ֑זֶר וַיֵּ֨שֶׁב הַֽכְּנַעֲנִ֜י בְּקֶ֤רֶב אֶפְרַ֙יִם֙ עַד־הַיֹּ֣ום הַזֶּ֔ה וַיְהִ֖י לְמַס־עֹבֵֽד׃