قاموس سترونغ

العدد الفصل : 2

2 - 1 : وَقَال الرَّبُّ لِمُوسَى وَهَارُونَ:

וַיְדַבֵּ֣ר יְהוָ֔ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה וְאֶֽל־אַהֲרֹ֖ן לֵאמֹֽר׃

2 - 2 : ((يَنْزِلُ بَنُو إِسْرَائِيل كُلٌّ عِنْدَ رَايَتِهِ بِأَعْلامٍ لِبُيُوتِ آبَائِهِمْ. قُبَالةَ خَيْمَةِ الاِجْتِمَاعِ حَوْلهَا يَنْزِلُونَ.

אִ֣ישׁ עַל־דִּגְלֹ֤ו בְאֹתֹת֙ לְבֵ֣ית אֲבֹתָ֔ם יַחֲנ֖וּ בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל מִנֶּ֕גֶד סָבִ֥יב לְאֹֽהֶל־מֹועֵ֖ד יַחֲנֽוּ׃

2 - 3 : فَالنَّازِلُونَ إِلى الشَّرْقِ نَحْوَ الشُّرُوقِ رَايَةُ مَحَلةِ يَهُوذَا حَسَبَ أَجْنَادِهِمْ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي يَهُوذَا نَحْشُونُ بْنُ عَمِّينَادَابَ.

וְהַחֹנִים֙ קֵ֣דְמָה מִזְרָ֔חָה דֶּ֛גֶל מַחֲנֵ֥ה יְהוּדָ֖ה לְצִבְאֹתָ֑ם וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י יְהוּדָ֔ה נַחְשֹׁ֖ון בֶּן־עַמִּינָדָֽב׃

2 - 4 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ أَرْبَعَةٌ وَسَبْعُونَ أَلفاً وَسِتُّ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם אַרְבָּעָ֧ה וְשִׁבְעִ֛ים אֶ֖לֶף וְשֵׁ֥שׁ מֵאֹֽות׃

2 - 5 : وَالنَّازِلُونَ مَعَهُ سِبْطُ يَسَّاكَرَ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي يَسَّاكَرَ نَثَنَائِيلُ بْنُ صُوغَرَ.

וְהַחֹנִ֥ים עָלָ֖יו מַטֵּ֣ה יִשָּׂשכָ֑ר וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י יִשָּׂשכָ֔ר נְתַנְאֵ֖ל בֶּן־צוּעָֽר׃

2 - 6 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُ أَرْبَعَةٌ وَخَمْسُونَ أَلفاً وَأَرْبَعُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדָ֑יו אַרְבָּעָ֧ה וַחֲמִשִּׁ֛ים אֶ֖לֶף וְאַרְבַּ֥ע מֵאֹֽות׃

2 - 7 : وَسِبْطُ زَبُولُونَ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي زَبُولُونَ أَلِيآبُ بْنُ حِيلُونَ.

מַטֵּ֖ה זְבוּלֻ֑ן וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י זְבוּלֻ֔ן אֱלִיאָ֖ב בֶּן־חֵלֹֽן׃

2 - 8 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُ سَبْعَةٌ وَخَمْسُونَ أَلفاً وَأَرْبَعُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדָ֑יו שִׁבְעָ֧ה וַחֲמִשִּׁ֛ים אֶ֖לֶף וְאַרְבַּ֥ע מֵאֹֽות׃

2 - 9 : جَمِيعُ المَعْدُودِينَ لِمَحَلةِ يَهُوذَا مِئَةُ أَلفٍ وَسِتَّةٌ وَثَمَانُونَ أَلفاً وَأَرْبَعُ مِئَةٍ بِأَجْنَادِهِمْ. يَرْتَحِلُونَ أَوَّلاً.

כָּֽל־הַפְּקֻדִ֞ים לְמַחֲנֵ֣ה יְהוּדָ֗ה מְאַ֨ת אֶ֜לֶף וּשְׁמֹנִ֥ים אֶ֛לֶף וְשֵֽׁשֶׁת־אֲלָפִ֥ים וְאַרְבַּע־מֵאֹ֖ות לְצִבְאֹתָ֑ם רִאשֹׁנָ֖ה יִסָּֽעוּ׃

2 - 10 : ((رَايَةُ مَحَلةِ رَأُوبَيْنَ إِلى التَّيْمَنِ حَسَبَ أَجْنَادِهِمْ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي رَأُوبَيْنَ أَلِيصُورُ بْنُ شَدَيْئُورَ

דֶּ֣גֶל מַחֲנֵ֧ה רְאוּבֵ֛ן תֵּימָ֖נָה לְצִבְאֹתָ֑ם וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י רְאוּבֵ֔ן אֱלִיצ֖וּר בֶּן־שְׁדֵיאֽוּר׃

2 - 11 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُ سِتَّةٌ وَأَرْبَعُونَ أَلفاً وَخَمْسُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדָ֑יו שִׁשָּׁ֧ה וְאַרְבָּעִ֛ים אֶ֖לֶף וַחֲמֵ֥שׁ מֵאֹֽות׃

2 - 12 : وَالنَّازِلُونَ مَعَهُ سِبْطُ شَمْعُونَ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي شَمْعُونَ شَلُومِيئِيلُ بْنُ صُورِيشَدَّاي.

וְהַחֹונִ֥ם עָלָ֖יו מַטֵּ֣ה שִׁמְעֹ֑ון וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י שִׁמְעֹ֔ון שְׁלֻמִיאֵ֖ל בֶּן־צוּרִֽי־שַׁדָּֽי<font color="red">^3</font>׃

2 - 13 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ تِسْعَةٌ وَخَمْسُونَ أَلفاً وَثَلاثُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם תִּשְׁעָ֧ה וַחֲמִשִּׁ֛ים אֶ֖לֶף וּשְׁלֹ֥שׁ מֵאֹֽות׃

2 - 14 : وَسِبْطُ جَادَ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي جَادٍَ أَلِيَاسَافُ بْنُ رَعُوئِيل.

וְמַטֵּ֖ה גָּ֑ד וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י גָ֔ד אֶלְיָסָ֖ף בֶּן־רְעוּאֵֽל׃

2 - 15 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ خَمْسَةٌ وَأَرْبَعُونَ أَلفاً وَسِتُّ مِئَةٍ وَخَمْسُونَ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם חֲמִשָּׁ֤ה וְאַרְבָּעִים֙ אֶ֔לֶף וְשֵׁ֥שׁ מֵאֹ֖ות וַחֲמִשִּֽׁים׃

2 - 16 : جَمِيعُ المَعْدُودِينَ لِمَحَلةِ رَأُوبَيْنَ مِئَةُ أَلفٍ وَوَاحِدٌ وَخَمْسُونَ أَلفاً وَأَرْبَعُ مِئَةٍ وَخَمْسُونَ بِأَجْنَادِهِمْ وَيَرْتَحِلُونَ ثَانِيَةً.

כָּֽל־הַפְּקֻדִ֞ים לְמַחֲנֵ֣ה רְאוּבֵ֗ן מְאַ֨ת אֶ֜לֶף וְאֶחָ֨ד וַחֲמִשִּׁ֥ים אֶ֛לֶף וְאַרְבַּע־מֵאֹ֥ות וַחֲמִשִּׁ֖ים לְצִבְאֹתָ֑ם וּשְׁנִיִּ֖ם יִסָּֽעוּ׃

2 - 17 : ((ثُمَّ تَرْتَحِلُ خَيْمَةُ الاِجْتِمَاعِ. مَحَلةُ اللاوِيِّينَ فِي وَسَطِ المَحَلاتِ. كَمَا يَنْزِلُونَ كَذَلِكَ يَرْتَحِلُونَ. كُلٌّ فِي مَوْضِعِهِ بِرَايَاتِهِمْ.

וְנָסַ֧ע אֹֽהֶל־מֹועֵ֛ד מַחֲנֵ֥ה הַלְוִיִּ֖ם בְּתֹ֣וךְ הַֽמַּחֲנֹ֑ת כַּאֲשֶׁ֤ר יַחֲנוּ֙ כֵּ֣ן יִסָּ֔עוּ אִ֥ישׁ עַל־יָדֹ֖ו לְדִגְלֵיהֶֽם׃

2 - 18 : ((رَايَةُ مَحَلةِ أَفْرَايِمَ حَسَبَ أَجْنَادِهِمْ إِلى الغَرْبِ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي أَفْرَايِمَ أَلِيشَمَعُ بْنُ عَمِّيهُودَ.

דֶּ֣גֶל מַחֲנֵ֥ה אֶפְרַ֛יִם לְצִבְאֹתָ֖ם יָ֑מָּה וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י אֶפְרַ֔יִם אֱלִישָׁמָ֖ע בֶּן־עַמִּיהֽוּד׃

2 - 19 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ أَرْبَعُونَ أَلفاً وَخَمْسُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם אַרְבָּעִ֥ים אֶ֖לֶף וַחֲמֵ֥שׁ מֵאֹֽות׃

2 - 20 : وَمَعَهُ سِبْطُ مَنَسَّى. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي مَنَسَّى جَمْلِيئِيلُ بْنُ فَدَهْصُورَ.

וְעָלָ֖יו מַטֵּ֣ה מְנַשֶּׁ֑ה וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י מְנַשֶּׁ֔ה גַּמְלִיאֵ֖ל בֶּן־פְּדָהצֽוּר׃

2 - 21 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمُ اثْنَانِ وَثَلاثُونَ أَلفاً وَمِئَتَانِ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם שְׁנַ֧יִם וּשְׁלֹשִׁ֛ים אֶ֖לֶף וּמָאתָֽיִם׃

2 - 22 : وَسِبْطُ بِنْيَامِينَ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي بِنْيَامِينَ أَبِيدَنُ بْنُ جِدْعُونِي.

וּמַטֵּ֖ה בִּנְיָמִ֑ן וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י בִנְיָמִ֔ן אֲבִידָ֖ן בֶּן־גִּדְעֹנִֽי׃

2 - 23 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ خَمْسَةٌ وَثَلاثُونَ أَلفاً وَأَرْبَعُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם חֲמִשָּׁ֧ה וּשְׁלֹשִׁ֛ים אֶ֖לֶף וְאַרְבַּ֥ע מֵאֹֽות׃

2 - 24 : جَمِيعُ المَعْدُودِينَ لِمَحَلةِ أَفْرَايِمَ مِئَةُ أَلفٍ وَثَمَانِيَةُ آلافٍ وَمِئَةٌ بِأَجْنَادِهِمْ. وَيَرْتَحِلُونَ ثَالِثَةً.

כָּֽל־הַפְּקֻדִ֞ים לְמַחֲנֵ֣ה אֶפְרַ֗יִם מְאַ֥ת אֶ֛לֶף וּשְׁמֹֽנַת־אֲלָפִ֥ים וּמֵאָ֖ה לְצִבְאֹתָ֑ם וּשְׁלִשִׁ֖ים יִסָּֽעוּ׃

2 - 25 : ((رَايَةُ مَحَلةِ دَانَ إِلى الشِّمَالِ حَسَبَ أَجْنَادِهِمْ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي دَانَ أَخِيعَزَرُ بْنُ عَمِّيشَدَّاي.

דֶּ֣גֶל מַחֲנֵ֥ה דָ֛ן צָפֹ֖נָה לְצִבְאֹתָ֑ם וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י דָ֔ן אֲחִיעֶ֖זֶר בֶּן־עַמִּֽישַׁדָּֽי׃

2 - 26 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمُ اثْنَانِ وَسِتُّونَ أَلفاً وَسَبْعُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם שְׁנַ֧יִם וְשִׁשִּׁ֛ים אֶ֖לֶף וּשְׁבַ֥ע מֵאֹֽות׃

2 - 27 : وَالنَّازِلُونَ مَعَهُ سِبْطُ أَشِيرَ. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي أَشِيرَ فَجْعِيئِيلُ بْنُ عُكْرَنَ.

וְהַחֹנִ֥ים עָלָ֖יו מַטֵּ֣ה אָשֵׁ֑ר וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י אָשֵׁ֔ר פַּגְעִיאֵ֖ל בֶּן־עָכְרָֽן׃

2 - 28 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ وَاحِدٌ وَأَرْبَعُونَ أَلفاً وَخَمْسُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם אֶחָ֧ד וְאַרְבָּעִ֛ים אֶ֖לֶף וַחֲמֵ֥שׁ מֵאֹֽות׃

2 - 29 : وَسِبْطُ نَفْتَالِي. وَالرَّئِيسُ لِبَنِي نَفْتَالِي أَخِيرَعُ بْنُ عِينَنَ.

וּמַטֵּ֖ה נַפְתָּלִ֑י וְנָשִׂיא֙ לִבְנֵ֣י נַפְתָּלִ֔י אֲחִירַ֖ע בֶּן־עֵינָֽן׃

2 - 30 : وَجُنْدُهُ المَعْدُودُونَ مِنْهُمْ ثَلاثَةٌ وَخَمْسُونَ أَلفاً وَأَرْبَعُ مِئَةٍ.

וּצְבָאֹ֖ו וּפְקֻדֵיהֶ֑ם שְׁלֹשָׁ֧ה וַחֲמִשִּׁ֛ים אֶ֖לֶף וְאַרְבַּ֥ע מֵאֹֽות׃

2 - 31 : جَمِيعُ المَعْدُودِينَ لِمَحَلةِ دَانٍَ مِئَةُ أَلفٍ وَسَبْعَةٌ وَخَمْسُونَ أَلفاً وَسِتُّ مِئَةٍ. يَرْتَحِلُونَ أَخِيراً بِرَايَاتِهِمْ)).

כָּל־הַפְּקֻדִים֙ לְמַ֣חֲנֵה דָ֔ן מְאַ֣ת אֶ֗לֶף וְשִׁבְעָ֧ה וַחֲמִשִּׁ֛ים אֶ֖לֶף וְשֵׁ֣שׁ מֵאֹ֑ות לָאַחֲרֹנָ֥ה יִסְע֖וּ לְדִגְלֵיהֶֽם׃

2 - 32 : هَؤُلاءِ هُمُ المَعْدُودُونَ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيل حَسَبَ بُيُوتِ آبَائِهِمْ. جَمِيعُ المَعْدُودِينَ مِنَ المَحَلاتِ بِأَجْنَادِهِمْ سِتُّ مِئَةِ أَلفٍ وَثَلاثَةُ آلافٍ وَخَمْسُ مِئَةٍ وَخَمْسُونَ.

אֵ֛לֶּה פְּקוּדֵ֥י בְנֵֽי־יִשְׂרָאֵ֖ל לְבֵ֣ית אֲבֹתָ֑ם כָּל־פְּקוּדֵ֤י הַֽמַּחֲנֹת֙ לְצִבְאֹתָ֔ם שֵׁשׁ־מֵאֹ֥ות אֶ֙לֶף֙ וּשְׁלֹ֣שֶׁת אֲלָפִ֔ים וַחֲמֵ֥שׁ מֵאֹ֖ות וַחֲמִשִּֽׁים׃

2 - 33 : وَأَمَّا اللاوِيُّونَ فَلمْ يُعَدُّوا بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيل كَمَا أَمَرَ الرَّبُّ مُوسَى.

וְהַ֨לְוִיִּ֔ם לֹ֣א הָתְפָּקְד֔וּ בְּתֹ֖וךְ בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל כַּאֲשֶׁ֛ר צִוָּ֥ה יְהוָ֖ה אֶת־מֹשֶֽׁה׃

2 - 34 : فَفَعَل بَنُو إِسْرَائِيل حَسَبَ كُلِّ مَا أَمَرَ بِهِ الرَّبُّ مُوسَى. هَكَذَا نَزَلُوا بِرَايَاتِهِمْ وَهَكَذَا ارْتَحَلُوا. كُلٌّ حَسَبَ عَشَائِرِهِ مَعَ بَيْتِ آبَائِهِ.

וַֽיַּעֲשׂ֖וּ בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל כְּ֠כֹל אֲשֶׁר־צִוָּ֨ה יְהוָ֜ה אֶת־מֹשֶׁ֗ה כֵּֽן־חָנ֤וּ<font color="red">^3</font> לְדִגְלֵיהֶם֙ וְכֵ֣ן נָסָ֔עוּ אִ֥ישׁ לְמִשְׁפְּחֹתָ֖יו עַל־בֵּ֥ית אֲבֹתָֽיו׃