قاموس الكتاب المقدس
حَشُوم :
اسم عبري ربما كان معناه ((أنف مفرطحة)). وهو مؤسس أسرة، رجع أعضاؤها من بابل مع زربابل (عزرا 2: 19 و 10: 33 و نحميا 7: 22). وممثل الأسرة، أو شخص بهذا الاسم، وقف بجانب عزرا بينما كان هذا يخاطب الشعب (نحميا 8: 4)، ثم ختم العهد (نحميا 10: 18).