| TI2 2-1 | συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου |
| TI2 2-2 | και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι |
| TI2 2-3 | συγκακοπαθησον ως καλος στρατιωτης χριστου ιησου |
| TI2 2-4 | ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση |
| TI2 2-5 | εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση |
| TI2 2-6 | τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν |
| TI2 2-7 | νοει ο λεγω δωσει γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν |
| TI2 2-8 | μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαυιδ κατα το ευαγγελιον μου |
| TI2 2-9 | εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλα ο λογος του θεου ου δεδεται |
| TI2 2-10 | δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου |
| TI2 2-11 | πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν |
| TI2 2-12 | ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνησομεθα κακεινος αρνησεται ημας |
| TI2 2-13 | ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται |
| TI2 2-14 | ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του θεου μη λογομαχειν επ ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων |
| TI2 2-15 | σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας |
| TI2 2-16 | τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας |
| TI2 2-17 | και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος |
| TI2 2-18 | οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες [την] αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν |
| TI2 2-19 | ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου |
| TI2 2-20 | εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν |
| TI2 2-21 | εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον |
| TI2 2-22 | τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας |
| TI2 2-23 | τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας |
| TI2 2-24 | δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλα ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον |
| TI2 2-25 | εν πραυτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας |
| TI2 2-26 | και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα |
ALBISHARA © 2000-2021
