TI1 3-1 | πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεται καλου εργου επιθυμει |
TI1 3-2 | δει ουν τον επισκοπον ανεπιλημπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλιον σωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον |
TI1 3-3 | μη παροινον μη πληκτην αλλα επιεικη αμαχον αφιλαργυρον |
TI1 3-4 | του ιδιου οικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μετα πασης σεμνοτητος |
TI1 3-5 | ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται |
TI1 3-6 | μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου |
TI1 3-7 | δει δε και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου |
TI1 3-8 | διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις |
TI1 3-9 | εχοντας το μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει |
TI1 3-10 | και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες |
TI1 3-11 | γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλιους πιστας εν πασιν |
TI1 3-12 | διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιων οικων |
TI1 3-13 | οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμον εαυτοις καλον περιποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου |
TI1 3-14 | ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε εν ταχει |
TI1 3-15 | εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας |
TI1 3-16 | και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη εν κοσμω ανελημφθη εν δοξη |