TI1 2-1 | παρακαλω ουν πρωτον παντων ποιεισθαι δεησεις προσευχας εντευξεις ευχαριστιας υπερ παντων ανθρωπων |
TI1 2-2 | υπερ βασιλεων και παντων των εν υπεροχη οντων ινα ηρεμον και ησυχιον βιον διαγωμεν εν παση ευσεβεια και σεμνοτητι |
TI1 2-3 | τουτο καλον και αποδεκτον ενωπιον του σωτηρος ημων θεου |
TI1 2-4 | ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν |
TI1 2-5 | εις γαρ θεος εις και μεσιτης θεου και ανθρωπων ανθρωπος χριστος ιησους |
TI1 2-6 | ο δους εαυτον αντιλυτρον υπερ παντων το μαρτυριον καιροις ιδιοις |
TI1 2-7 | εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω ου ψευδομαι διδασκαλος εθνων εν πιστει και αληθεια |
TI1 2-8 | βουλομαι ουν προσευχεσθαι τους ανδρας εν παντι τοπω επαιροντας οσιους χειρας χωρις οργης και διαλογισμου |
TI1 2-9 | ωσαυτως [και] γυναικας εν καταστολη κοσμιω μετα αιδους και σωφροσυνης κοσμειν εαυτας μη εν πλεγμασιν και χρυσιω η μαργαριταις η ιματισμω πολυτελει |
TI1 2-10 | αλλ ο πρεπει γυναιξιν επαγγελλομεναις θεοσεβειαν δι εργων αγαθων |
TI1 2-11 | γυνη εν ησυχια μανθανετω εν παση υποταγη |
TI1 2-12 | διδασκειν δε γυναικι ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ ειναι εν ησυχια |
TI1 2-13 | αδαμ γαρ πρωτος επλασθη ειτα ευα |
TI1 2-14 | και αδαμ ουκ ηπατηθη η δε γυνη εξαπατηθεισα εν παραβασει γεγονεν |
TI1 2-15 | σωθησεται δε δια της τεκνογονιας εαν μεινωσιν εν πιστει και αγαπη και αγιασμω μετα σωφροσυνης |