| PHI 2-1 | ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτιρμοι |
| PHI 2-2 | πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το εν φρονουντες |
| PHI 2-3 | μηδεν κατ εριθειαν μηδε κατα κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων |
| PHI 2-4 | μη τα εαυτων εκαστος σκοπουντες αλλα [και] τα ετερων εκαστοι |
| PHI 2-5 | τουτο φρονειτε εν υμιν ο και εν χριστω ιησου |
| PHI 2-6 | ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω |
| PHI 2-7 | αλλα εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος |
| PHI 2-8 | εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου |
| PHI 2-9 | διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα |
| PHI 2-10 | ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων |
| PHI 2-11 | και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος |
| PHI 2-12 | ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτε υπηκουσατε μη ως εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε |
| PHI 2-13 | θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας |
| PHI 2-14 | παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμων |
| PHI 2-15 | ινα γενησθε αμεμπτοι και ακεραιοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες εν κοσμω |
| PHI 2-16 | λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα |
| PHI 2-17 | αλλα ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια της πιστεως υμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν |
| PHI 2-18 | το δε αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι |
| PHI 2-19 | ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμων |
| PHI 2-20 | ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει |
| PHI 2-21 | οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα ιησου χριστου |
| PHI 2-22 | την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον |
| PHI 2-23 | τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν αφιδω τα περι εμε εξαυτης |
| PHI 2-24 | πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι |
| PHI 2-25 | αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας |
| PHI 2-26 | επειδη επιποθων ην παντας υμας και αδημονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν |
| PHI 2-27 | και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω |
| PHI 2-28 | σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ω |
| PHI 2-29 | προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετε |
| PHI 2-30 | οτι δια το εργον χριστου μεχρι θανατου ηγγισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα της προς με λειτουργιας |
ALBISHARA © 2000-2021
