LUK 22-1 | ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα |
LUK 22-2 | και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον |
LUK 22-3 | εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν τον καλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα |
LUK 22-4 | και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτον |
LUK 22-5 | και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι |
LUK 22-6 | και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις |
LUK 22-7 | ηλθεν δε η ημερα των αζυμων [εν] η εδει θυεσθαι το πασχα |
LUK 22-8 | και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν |
LUK 22-9 | οι δε ειπαν αυτω που θελεις ετοιμασωμεν |
LUK 22-10 | ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ην εισπορευεται |
LUK 22-11 | και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω |
LUK 22-12 | κακεινος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε |
LUK 22-13 | απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
LUK 22-14 | και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι αποστολοι συν αυτω |
LUK 22-15 | και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν |
LUK 22-16 | λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου |
LUK 22-17 | και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εις εαυτους |
LUK 22-18 | λεγω γαρ υμιν [οτι] ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματος της αμπελου εως ου η βασιλεια του θεου ελθη |
LUK 22-19 | και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν |
LUK 22-20 | και το ποτηριον ωσαυτως μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυννομενον |
LUK 22-21 | πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης |
LUK 22-22 | οτι ο υιος μεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενον πορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται |
LUK 22-23 | και αυτοι ηρξαντο συζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν |
LUK 22-24 | εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων |
LUK 22-25 | ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται |
LUK 22-26 | υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γινεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων |
LUK 22-27 | τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο ανακειμενος εγω δε εν μεσω υμων ειμι ως ο διακονων |
LUK 22-28 | υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου |
LUK 22-29 | καγω διατιθεμαι υμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν |
LUK 22-30 | ινα εσθητε και πινητε επι της τραπεζης μου εν τη βασιλεια μου και καθησεσθε επι θρονων τας δωδεκα φυλας κρινοντες του ισραηλ |
LUK 22-31 | σιμων σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας του σινιασαι ως τον σιτον |
LUK 22-32 | εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας στηρισον τους αδελφους σου |
LUK 22-33 | ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι |
LUK 22-34 | ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου φωνησει σημερον αλεκτωρ εως τρις με απαρνηση ειδεναι |
LUK 22-35 | και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπαν ουθενος |
LUK 22-36 | ειπεν δε αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν |
LUK 22-37 | λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογισθη και γαρ το περι εμου τελος εχει |
LUK 22-38 | οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν |
LUK 22-39 | και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται |
LUK 22-40 | γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον |
LUK 22-41 | και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο |
LUK 22-42 | λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκε τουτο το ποτηριον απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γινεσθω |
LUK 22-43 | [[ωφθη δε αυτω αγγελος απ ουρανου ενισχυων αυτον |
LUK 22-44 | και γενομενος εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο και εγενετο ο ιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντος επι την γην]] |
LUK 22-45 | και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας ευρεν κοιμωμενους αυτους απο της λυπης |
LUK 22-46 | και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον |
LUK 22-47 | ετι αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτους και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον |
LUK 22-48 | ιησους δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως |
LUK 22-49 | ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη |
LUK 22-50 | και επαταξεν εις τις εξ αυτων του αρχιερεως τον δουλον και αφειλεν το ους αυτου το δεξιον |
LUK 22-51 | αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον |
LUK 22-52 | ειπεν δε ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων |
LUK 22-53 | καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμε αλλ αυτη εστιν υμων η ωρα και η εξουσια του σκοτους |
LUK 22-54 | συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν |
LUK 22-55 | περιαψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων εκαθητο ο πετρος μεσος αυτων |
LUK 22-56 | ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην |
LUK 22-57 | ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι |
LUK 22-58 | και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος εφη ανθρωπε ουκ ειμι |
LUK 22-59 | και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιος εστιν |
LUK 22-60 | ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ |
LUK 22-61 | και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του ρηματος του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνηση με τρις |
LUK 22-62 | και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως |
LUK 22-63 | και οι ανδρες οι συνεχοντες αυτον ενεπαιζον αυτω δεροντες |
LUK 22-64 | και περικαλυψαντες αυτον επηρωτων λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε |
LUK 22-65 | και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον |
LUK 22-66 | και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων |
LUK 22-67 | λεγοντες ει συ ει ο χριστος ειπον ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε |
LUK 22-68 | εαν δε ερωτησω ου μη αποκριθητε |
LUK 22-69 | απο του νυν δε εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου |
LUK 22-70 | ειπαν δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι |
LUK 22-71 | οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαν αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου |